Μπέκας, είπε. Αστυνόμος Μπέκας.

  Ο Γιάννης Μαρής, κατα κόσμον Γιάννης Τσιριμώκος, υπήρξε ένας από τους πιο δραστήριους και πολυγραφότατους λογοτέχνες του προηγούμενου αιώνα. Δημοσιογράφος σε πολλές εφημερίδες, σεναριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και πατέρας του αστυνομικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα, είναι μόνο μερικοί τίτλοι που χαρακτηρίζουν το προσωπικό του έργο.

  Αντίθετα με τον εμπνευστή του, ο αστυνόμος Μπέκας ήταν ένας μάλλον λαικού τύπου άνθρωπος, παραδοσιακός και με αυθεντικά στοιχεία. Η καλοκάγαθη εικόνα του ξεγελούσε την δαιμόνια ευφυΐα του στα αστυνομικά θέματα.  «Αυτός, λοιπόν, ο ντόμπρος, τίμιος, αυθεντικός και λιγάκι πρωτόγονος άνθρωπος», που έχει την εικόνα του Ηρακλή Πουαρό και το ξάγρυπνο πνεύμα του Σέρλοκ Χόλμς, έχει και κάτι πολύ παράδοξο. Παρότι είναι εμβληματική φιγούρα στο αστυνομικό μυθιστόρημα, έχει σχετικά μικρή παρουσία στο συνολικό έργο του Μαρή. Πιο συγκεκριμένα, εμφανίζεται σε είκοσι από τα σαράντα δύο μυθιστορήματα του συγγραφέα και από αυτά σχεδόν μόνο στα μισά συμμετέχει στην πλοκή εξαρχής.

  Το παράδοξο, βέβαια του τόσο γνωστού ήρωα αιτιολογείται και από μια άλλη ιδιότητα του Μπέκα, αυτή του τηλεοπτικού-αστυνομικού ερευνητή. Μυθιστορήματα του Γιάννη Μαρή έχουν μεταφερθεί πολλές φορές στην τηλεόραση, με τελευταία απόπειρα αυτή του Alpha το 2006, όπου ο Μπέκας ντύθηκε Ιεροκλής (!!!) και έλυνε μυστήρια στην σύγχρονη αυτή φορά Αθήνα. Μπορεί τα πλάνα να μην μεταφέρουν ακριβώς την μαγεία της περιγραφής των βιβλίων, παρόλα αυτά παραμένει μια εξαιρετική σειρά, πολύ κοντά στο πνεύμα των βιβλίων.

Υγ. Τα μυθηστορήματα του Γιάννη Μαρή κυκλοφούν σε προσιτές τιμές, ενώ μπορεί να τα βρει κανείς και σε εκδόσεις εφημερίδων. Αν κάποιος ενδιαφέρεται για μια ξενάγηση στην Αθήνα του '70 με αστυνομική χροιά αξίζει να τα διαβάσει!