Τι δουλειά έχει ο Φιτζγουίλιαμ της Jane Austen με τον Μπρον από το
Game of Τhrones και το alter ego του House τον 19 αιώνα; Ο επιθεωρητής Ριντ
παρέα με τον καλόκαρδο Μπένετ και τον γιάνκη πρώην στρατιωτικό-νυν
γιατρό-ιατροδικαστή Τζάκσον βολτάρουν
στα στενά του Whitechapel λύνοντας μυστήρια και κάνοντας τον κόσμο του
ανατολικού Λονδίνου λίγο καλύτερο.
Το Ripper Street δεν είναι ακόμα μία σειρά εποχής
αστυνομικού ενδιαφέροντος, ή τουλάχιστον δεν είναι μόνο αυτό. Στα εξηντάλεπτα αυτοτελή
επεισόδια της ο θεατής συναντά εικόνες βαθιά κοινωνικές που καμία άλλη σειρά
δεν έχει προβάλλει μέχρι τώρα (από όσες έχω δει εγώ). Χαρακτηριστικά, σε κάποια
επεισόδια γίνεται λόγος, μέσω ενός εγκλήματος συνήθως, για τις τερατογεννήσεις,
τα ανθρώπινα τσίρκο και τις εκτρώσεις εκείνη την εποχή. Αντίστοιχα, η σειρά
εκμεταλλεύεται αρκετά στοιχεία και από την πλευρά της τεχνολογίας και της
ιατρικής εκείνη την περίοδο. Έντονη είναι και η παρουσία της γυναικείας δράσης
που εκείνο τον καιρό μπαίνει ενεργά στον πολιτικό και εργασιακό τομέα. Καταστάσεις,
λοιπόν, που ο σύγχρονος κόσμος δεν γνώρισε ποτέ ή έχει λησμονήσει με την πάροδο
των χρόνων, κάποτε ήταν πραγματικότητα και μάλιστα σκληρή για τον ήδη
πεινασμένο και εξαθλιωμένο κόσμο της μεταμεσαιωνικής Ευρώπης. Αυτή την
πραγματικότητα μεταφέρει φανταστικά η σειρά στις οθόνες μας ξεφεύγοντας από τα
κλισέ της ωραιοπάθειας και της αυστηρότητας που διέπουν τα σήριαλ εποχής.
Μετά από δύο χρονιές
που η παραγωγή πάλευε με τα σκοτάδια του συρταριού, ήρθε η Amazon και
χρηματοδότησε την τρίτη σεζόν. Το Ripper Street όρμησε δυναμικά και ήταν τέτοια η αγάπη
και η ανταπόκριση του κόσμου που πριν από λίγες εβδομάδες έπεσαν οι υπογραφές
για άλλες δύο σεζόν. Την προτείνω ανεπιφύλαχτα, λοιπόν, σε όλους τους λάτρεις
των σειρών εποχής και μυστηρίου. Είναι ένα αυθεντικό διαμάντι στο κόσμο της μικρής
οθόνης, σκληρό αλλά και φωτεινό ταυτόχρονα!