Thursday, September 24, 2015

Λίγα λόγια για ένα φίλο

  Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω το ρήμα διαβάζω είναι η μυρωδιά από τα κλασσικά εικονογραφημένα που συλλέγαμε μαζί με τον παππού μου, η αίσθηση από το χαρτί των εκδόσεων Ίκαρος και τα εξώφυλλα της Εστίας. Στα παλαιοβιβλιοπωλεία πολλές φορές ψάχνω βιβλία παλαιών εκδόσεων. 'Όσο πιο παλιά, τόσο πιο καλά! Μου αρέσει να σκαρώνω ιστορίες για το πως κατέληξαν στα ράφια, πόσα χέρια τα ακούμπησαν και αν νοσταλγήθηκαν ποτέ από κάποιον αναγνώστη τους. Είναι αστεία όλα αυτά, το ξέρω! Αλλά ένα βιβλίο δεν κουβαλά απλά μια ιστορία. Κουβαλά, αρχικά, την ιστορία και τα όνειρα του δημιουργού του και μετά όλων όσων το διάβασαν. Κουβαλά τις ιστορίες όλων μας, ακόμα και αν απαριθμεί μόνο λίγες σελίδες.
  Δεν με πειράζει τα βιβλία να είναι τσαλακωμένα, υπογραμμισμένα ή σημειωμένα. Κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού μου, νομίζω, αξίζει σε μερικά βιβλία να τα πειράξεις, να τα έχεις λίγο άτσαλα, να τους δώσεις την γεύση του μολυβιού. Η αρχική τους αξία δεν βανδαλίζεται ποτέ εξάλλου. Μόνο λίγο με πειράζει όταν είναι σκονισμένα. Πως να στο πω· αφήνεις κανένα κομμάτι σου να σκονιστεί; Η σκόνη δείχνει εγκατάλειψη και λησμονιά, δεν αξίζει σε κανέναν.
  Και είναι και μερικά βιβλία που μέσα τους κρύβουν θησαυρούς και κάτι άλλα που σου πετάνε ντενεκεδόκουτα στο κεφάλι. Για αυτά, τα δεύτερα, κρίμα το μελάνι, όμως και αυτά κάποιος τα ονειρεύτηκε, κάποιος για αυτά κόπιασε. Μην τα πετάτε, ίσως από χέρι σε χέρι, κάποια μάτια το εκτιμήσουν. Και αν ξεκίνησες κάποιο και το άφησες στη μέση, μην ανησυχείς, σε άφησε και αυτό. Δώστου κάποια στιγμή μια ευκαιρία ακόμη. Ίσως ξεφύτρωσαν λέξεις από εκεί που δεν υπήρχαν, ίσως άλλες εξαφανίστηκαν. 
  Το διάβασμα, λοιπόν, είναι τρόπος ζωής και δεν περιορίζεται μονάχα σε μια αίσθηση. Φαντάσου το φαγητό να είχε μόνο γεύση και όχι μυρωδιά, δεν θα τρώγαμε σχεδόν καθόλου. Φαντάσου να υπήρχαν μονάχα δύο χρώματα στον κόσμο, θα κλείναμε τα μάτια, οικιοθελώς. Έτσι και με το βιβλίο, έχει ευωδιά, έχει επιδερμίδα, έχει πνεύμα. Είναι ένας φίλος με τα όλα του σαν να λέμε. Μην το ξεχνάς, επειδή δεν έχει μιλιά, σκέψου πως αυτό σου δίνει τη δική του.

6 comments :

  1. Όμορφα λόγια για τον καλύτερό μας φίλο!😉

    ReplyDelete
  2. Πολύ ωραίο και με συναίσθημα! Θα προσπαθήσω να το αναφέρω και στην εκπομπή την Κυριακή!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! 😊

      Delete
  3. Έτσι ακριβώς είναι !!! πολύ όμορφα τα λες :)

    ReplyDelete