Wednesday, August 26, 2015

10 + 1 Random Facts About Me

  Η ελληνική μπλογκόσφαιρα μεγαλώνει! Πολλά άτομα, αναμεσά τους και εγώ, ενταχθήκαμε στο blogging το τελευταίο διάστημα. Έτσι, η Overtheplace βρήκε ένα διασκεδαστικό και συνάμα απλό τρόπο να γνωριστούν παλιά και νέα μέλη μεταξύ τους, μια λίστα με 11 τυχαία πράγματα για τον καθέναν από μας. Λοιπόν, ξεκινώ!

Γειά σας!

  1. Πρώτο και καλύτερο, δεν είμαι καθόλου καλή στις εισαγωγές και ειδικά όταν πρόκειται να μιλήσω για τον εαυτό μου!
  2. Να είδατε, άρχισα και ούτε που συστήθηκα! Με λένε Ιωάννα, κατάγομαι από την όμορφη Άνδρο και σε ένα μήνα ακριβώς από τώρα θα κλείσω τα είκοσι.
  3. Σπουδάζω σε μία από τις σχολές τις Φιλοσοφικής και ο τομέας που μάλλον θα με φορτωθεί φέτος είναι η Μετάφραση!
  4. Διαβάζω από τότε που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου! Μια ανάμνηση που πρόσφατα μοιράστηκα και με τον πατέρα μου είναι όταν χρόνια πριν, δεν θα είχα κλείσει τα εννιά, ένας φίλος του με είδε να διαβάζω στην αυλή του σπιτιού και ήρθε να με ρωτήσει αν έχει γίνει κάτι. Ο άνθρωπος δεν πίστευε ότι είχα περάσει όλο το απόγευμα διαβάζοντας γιατί μου άρεσε. Νόμιζε ότι πολύ πιθανόν να με έχει μαλώσει κάποιος ή να έχω τσακωθεί με κάποια φίλη. (Btw, θυμάμαι ακόμα και τι διάβαζα, το Κόρη σε τιμή ευκαιρίας!)
  5. Άλλη μια μεγάλη μου αγάπη είναι ο κινηματογράφος, την οποία προσπαθώ να συνδυάσω με την λογοτεχνία. Αγαπημένος μου ηθοποιός είναι ο Βαγγέλης Μουρίκης και αγαπημένη μου ταινία το The Freaks.
  6. Στο πέντε έγραψα την λέξη συνδυάσω, αυτό γιατί κάνω συλλογή από βιβλία που έχουν ή θα γίνουν ταινίες!
  7. Με την μουσική, δυστυχώς, δεν τα πάω όσο καλά θα ήθελα. Δεν ξέρω κάποιο μουσικό όργανό, αλλά τα ακουστικά δύσκολα ξεκολλάνε από τα αφτιά μου και μέρα και νύχτα! Αγαπημένος μου τραγουδοποιός είναι ο Παυλίδης!!!! (Όσοι με ακολουθείτε στο instagram πρέπει να το έχετε καταλάβει!)
  8. Άλλο ένα από τα χόμπι μου είναι η φωτογραφία. Δεν ξέρω αν είμαι καλή σε αυτό, αλλά το προσπαθώ και αυτό έχει σημασία!
  9. Όταν ήμουν μικρή, με κοίμιζαν με τις περιπέτειες του Οδυσσέα. Χρωστάω πολλά ευχαριστώ στον παππού μου για όλη την αγάπη και το ενδιαφέρον μου για τα βιβλία από εκείνα τα λογοτεχνικά νανουρίσματα!
  10. Όσον αφορά το διαδίκτυο, περνάω αρκετές ώρες διαβάζοντας ιστολόγια και διάφορους άλλους ιστότοπους. Αγαπημένος μου είναι το Buzzfeed
  11. Τελευταίο αλλά πιο παράξενο από όλα, κοιμάμαι πάντα με ένα βιβλίο δίπλα στο κρεβάτι μου. Μάλιστα ανάλογα τον ύπνο που θα κάνω, θα εξαρτηθεί και το χρονικό διάστημα που το βιβλίο θα παραμείνει δίπλα στο μαξιλάρι μου! Αν αναρωτιέστε, οι Χίλιες και μία νύχτες κατέχουν το ρεκόρ της μακροβιότερης παραμονής...
Ελπίζω να με μάθατε λιγάκι μέσα από αυτό το ποστ. Η αλήθεια είναι ότι γράφοντας για αυτά ένιωσα να με γνωρίζω και η ίδια λίγο καλύτερα!

Thursday, August 20, 2015

Ο Χάρι Χόλε ταξιδεύει

  Μια μεγάλη φθινοπωρινή έκπληξη περιμένει τους οπαδούς της αστυνομικής λογοτεχνίας, ο Jo Nesbo έρχεται στην Ελλάδα! Μικροί και μεγάλοι θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν από κοντά τον δημιουργό του Χάρι Χόλε και του Δόκτορος Παρδαλού σε μια μοναδική εκδήλωση του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών στις 18 Σεπτεμβρίου. Την διοργάνωση συνυπογράφουν οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, η πρεσβεία της Νορβηγίας και το Megaron Plus. Ακόμα δεν έχουν ανακοινωθεί περισσότερες πληροφορίες γύρω από το πολυαναμενόμενο event. Η Λέσχη Noir όμως έχει δεσμεύσει ήδη 200 προσκλήσεις για τους εγγεγραμμένους χρήστες της που θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον και ταυτόχρονα διεξάγει ένα διαγωνισμό για τα 40 πιο τυχερά της μέλη στα οποία δίνει την δυνατότητα να συναντήσουν και να μιλήσουν από (πολύ) κοντά με τον Νορβηγό συγγραφέα.

  Για ακόμα περισσότερα νέα και πληροφορίες επισπευτείτε την ανακοίνωση των εκδόσεων ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ: http://www.metaixmio.gr/news/54505-nesbo_athina_septemvrios.aspx

Friday, August 14, 2015

Μπουκοβσκο-αναγνώσεις

 Θυμάμαι ακόμα τον σχολιασμό από την Βρόμικη τριλογία της Αβάνας του Πέδρο Χουαν Γκουτιέρες, "είναι ο Μπουκόβσκι της Λατινικής Αμερικής". Δεν ήταν η πρώτη φορά που άκουγα για τον συγγραφέα του Λος 'Άντζελες, αλλά σίγουρα ήταν η πρώτη φορά μου μπήκα στον πειρασμό να ψάξω για αυτόν στο διαδίκτυο. Διάβασα κάποια ποιήματα, σύντομα όμως είχα απορροφηθεί από τον Κουβανό λογοτέχνη και τα βιβλία του Τσάρλς κρύφτηκαν στις ατελείωτες λίστες λογοτεχνημάτων που θέλω να διαβάσω. Λίγο καιρό αργότερα, και έχοντας τελειώσει τους πρώτους δύο κύκλους του Californication, ανακαλύπτω ότι ο κεντρικός χαρακτήρας της σειράς είναι εμπνευσμένος και βασισμένος στον πρόσωπο του Χανκ Τσινάνσκι, του ήρωα-άλτερ έγκο του Τσαρλς Μουκόβσκι. Τύχη, ριζικό, Κισμέτ, πες τε το όπως θέλετε, μια βδομάδα μετά το πρώτο βιβλίο του ήταν ήδη στην βιβλιοθήκη μου!


 Πρώτα διάβασα τον Βρόμικο κόσμο. Τον είχα αγοράσει από το παζάρι του Βήματος 98,9 και άνηκε στη σειρά των απαγορευμένων ερωτικών αριστουργημάτων μαζί με βιβλία του Σαντ και του Λόρενς. Εν συντομία, το περιεχόμενο του ήταν κάποια επιλεγμένα διηγήματα του συγγραφέα από μια παλαιότερη συλλογή του. Το βιβλίο αυτό κατάστρεψε μονομιάς όλες τις διθυραμβικές κριτικές που διάβαζα κατά καιρούς για τον Μπουκόβσκι. Τα κείμενα ήταν στεγνά, φορτωμένα με ένα μείγμα νατουραλισμού, αρνητισμού και καλτίλας, χωρίς να υπάρχει κάτι στο τέλος των στοιβαγμένων λέξεων, χωρίς ένα επιμύθιο. Οι σελίδες γυρνούσαν όλο και πιο αργά καθώς περνούσαν οι μέρες. Αυτός ήταν ο Μπουκόβσκι, ο ανατρεπτικός συγγραφέας της υπόγειας ζωής του Λος Άντζελες, ο άνθρωπος που έγινε σύμβολο του βρόμικου ρεαλισμού; Να μου λείπει, η απογοήτευση ήταν πολύ μεγαλύτερη της αδημονίας. Θα συνέχιζα να διαβάζω Καραγάτση, αν…


 Αν στα χέρια μου δεν είχε πέσει κατά σύμπτωση το Τοστ Ζαμπόν. Ξεχασμένο σε κάτι στοίβες έπεσε στα χέρια μου λίγο πριν τις διακοπές. Το πήρα δίχως πολύ να το σκεφτώ ανάμεσα στα άλλα βιβλία που είχα μαζί μου με την σκέψη της τελευταίας εναλλακτικής και εν τέλη ήταν το πρώτο που διάβασα! Μέσα από τον μικρό Χανκ ο Μπουκόβσκι γράφει για τα παιδικά του χρόνια, την γνωριμία του με τον κόσμο και την λογοτεχνία, την διαφορετικότητα και τους γονείς του. Πιάνει κάθε τι αντιπροσωπευτικό του Αμερικάνικου ονείρου (την μεγάλη ζωή, τα χρήματα και την θεία οικογένεια) και τα κατατροπώνει μέσα σε μερικές εκατοντάδες σελίδες. Το περίεργο της όλης υπόθεσης είναι ο τρόπος που το πετυχαίνει αυτό ο συγγραφέας. Κατά την γνώμη μου, δεν διαδραματίζουν τόσο σημαντικό ρόλο οι τοποθετήσεις του γύρω από το σάπιο και άδικο αυτού του κόσμου, όσο η εικόνα ενός παιδιού που βλέπει τόσο ρεαλιστικά τον κόσμο γύρω του, που ξέρει ήδη από την τόσο τρυφερή του ηλικία ότι οι προϋποθέσεις του δεν πληρούνται για τα κριτήρια του καλού κόσμου. Το Τοστ Ζαμπόν ήταν αρκετό για να επιστρέψει ο Μπουκόβσκι στην προ Βρόμικου Κόσμου εποχή, στο πάνθεον των λογοτεχνών-φωτογράφων του σύγχρονου κόσμου.
 Ήδη στα χέρια μου βρίσκονται «Οι Γυναίκες» και «το Χόλυγουντ», μείνετε συντονισμένοι λοιπόν γιατί και άλλες Μπουκοβσκο-αναγνώσματα έχουν σειρά!

Friday, August 7, 2015

Όπου δεν υπάρχει φαντασία, δεν υπάρχει τρόμος III

  Το τρίτο και τελευταίο μέρος του αφιερώματος στον Σέρλοκ Χολμς είναι γεγονός. Σε αυτή την ανάρτηση θα περάσουν από τα μάτια σας οι δύο ταινίες του  Guy Ritchie και η τελευταία του Bill Condon, ή για να γίνω πιο κατανοητή, τα πρόσωπα του Robert Downey Jr και του Ian McKellen (ο Γκάνταλφ χωρίς την γενειάδα του, δηλαδή).
  Ήταν κάπου τον Νοέμβριο του 2009, όταν περνώντας έξω από ένα κινηματογράφο, είδα μερικά χρωματισμένα γράμματα να σχηματίζουν τις λέξεις Sherlock Holmes. Αυτό ήταν, ο ήρωας που με είχε ταξιδέψει με τόσες ιστορίες θα έπαιρνε σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια μου. Τα εισιτήρια έκλεισαν και σύντομα ο Robert Downey Jr (που για τουλάχιστον μια βδομάδα υπήρξε ο αγαπημένος μου ηθοποιός) έσωζε τον μικρόκοσμο της Αγγλικής αριστοκρατείας και ο  Jude Law, πάντα πίσω του, φυλούσε τα νότα τους και έβαζε σε λογική της χαοτικές τους σκέψεις. Η ταινία είχε άμεση επιρροή από τα κόμιξ του Lionel Wingram, αλλά και από τον κλασσικό ήρωα του Conan Doyle. Υπήρχαν τα περισσότερα από τα "κλισέ" που ακολουθούν τον φανταστικό ήρωα, όμως η πλοκή του έργου ήταν αρκετά απομακρυσμένη από τις κλασσικές ιστορίες που έχουμε συνηθίσει. Ως γενικό σύνολο σίγουρα δεν ήταν άσχημο. Το έργο ήταν γεμάτο δράση και η παραγωγή πραγματικά γενναιόδωρη. Δυστυχώς, παρακολουθώντας αργότερα άλλες ταινίες του Downey κατάλαβα ότι το ταλέντο του περιορίζεται σε ένα μονάχα καλούπι, αυτό του Iron Man. Παρόλες τις προσπάθειες που έκανα να δω την ταινία χωρίς το φάντασμα της Marvel να με κυνηγά, δεν τα κατάφερα.
  Δύο χρόνια μετά, με το Παιχνίδι των σκιών να έχει πρωτοβγεί, κατάλαβα ότι ο Σέρλοκ Σουπερ Ήρωας δεν ήταν τελικά και τόσο κακή ιδέα. Η γνωστή δυάδα ξαναβγαίνει από το διαμέρισμα της Baker Street αυτή τη φορά για να αντιμετωπίσει τον αιώνιο εχθρό του Σέρλοκ, τον διαβολικό Δόκτωρ Μοριάρτι. Η δεύτερη ταινία ήταν εξίσου ενεργειακά έντονη με την πρώτη με πολλές σκηνές σωματικής αλλά και πνευματικής δράσης να την πλαισιώνουν. Η πλοκή πάλι ξέφευγε κατά πολύ από τα συνηθισμένα και για να κρατηθεί η ισορροπία μεταξύ οθόνης και βιβλίου ο σεναριογράφος επιστράτευσε αρκετά πρόσωπα των λογοτεχνικών ιστοριών. Γεμάτο από χαρακτήρες και σκηνές, το Παιχνίδι των σκιών έδωσε ένα θαυμάσιο τέλος στον Σέρλοκ Χολμς Man(!) ενθουσιάζοντας τους θαυμαστές της έβδομης τέχνης και της λογοτεχνίας.
 Ο κύριος Χολμς έκανε την πρεμιέρα του πριν από περίπου ενάμιση μήνα και έδωσε ίσως την πιο ανατρεπτική μορφή του μεγάλου ντεντέκτιβ μέχρι τώρα.  Θυμάστε τον νεαρό άνδρα που διασχίζει τα στενά του Λονδίνου με την σβελτάδα αίλουρου;  Έ να τον ξεχάσετε! Κάπου μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο ο Σέρλοκ, σε ηλικία άνω τον 90 ετών, ζει στην εξοχή  μαζί με την οικονόμο του και τον γιο της.  Ο αποσυρμένος πλέον ερευνητής περνάει την μέρα του ασχολούμενος με την μελισσοκομία, την λατρεμένη τέχνη στην οποία προσπαθεί να μυήσει και τον λιλιπούτιο φίλο του. Παρακολουθεί τον εαυτό του στο σινεμά και διαβάζει τα κατορθώματα του σε βιβλία  απογοητευμένος, καθώς όπως λέει τα περισσότερα είναι σκαρώματα του Γουάτσον και όχι η πραγματικότητα. Ιδιαίτερο κομμάτι της ιστορίας είναι η τελευταία υπόθεση του ντετέκτιβ, την οποία ο ίδιος προσπαθεί να θυμηθεί για να την μεταφέρει στο χαρτί. 
  Η εν λόγω ταινία είναι πολύ διαφορετική από ότι έχουμε δει σε κινηματογράφο και τηλεόραση. Ο  Ian McKellen δίνει για ακόμα μια φορά τον καλύτερο εαυτό, θυμίζοντας ότι η υποκριτική ικανότητα δεν έχει ηλικία.  Ταυτόχρονα, το έργο διαθέτει το στοιχείου του συναισθηματισμού που λείπει σε όλα τα υπόλοιπα παραδείγματα του αφιερώματος. Τέλος, το σενάριο είναι βασισμένο στο βιβλίο « A Slight Trick of the Mind» του Mitch Cullin, το οποίο θα φροντίσω να προμηθευτώ όσο πιο σύντομα γίνεται!


  Χάρηκα πολύ που μέσω αυτού του αφιερώματος μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω για τον αγαπημένο μου ήρωα. Ο λόγος δεν είναι μόνο οι ασυναγώνιστες στιγμές σασπένς που μου έχει χαρίσει με τις ιστορίες του σε οποιαδήποτε μορφή του, αλλά και το γεγονός ότι με εισήγαγε στον κόσμο της λογοτεχνίας, ο οποίος παραμένει πνευματικό μου σπίτι μέχρι και τώρα. Ευχαριστώ Σέρλοκ!