Friday, August 14, 2015

Μπουκοβσκο-αναγνώσεις

 Θυμάμαι ακόμα τον σχολιασμό από την Βρόμικη τριλογία της Αβάνας του Πέδρο Χουαν Γκουτιέρες, "είναι ο Μπουκόβσκι της Λατινικής Αμερικής". Δεν ήταν η πρώτη φορά που άκουγα για τον συγγραφέα του Λος 'Άντζελες, αλλά σίγουρα ήταν η πρώτη φορά μου μπήκα στον πειρασμό να ψάξω για αυτόν στο διαδίκτυο. Διάβασα κάποια ποιήματα, σύντομα όμως είχα απορροφηθεί από τον Κουβανό λογοτέχνη και τα βιβλία του Τσάρλς κρύφτηκαν στις ατελείωτες λίστες λογοτεχνημάτων που θέλω να διαβάσω. Λίγο καιρό αργότερα, και έχοντας τελειώσει τους πρώτους δύο κύκλους του Californication, ανακαλύπτω ότι ο κεντρικός χαρακτήρας της σειράς είναι εμπνευσμένος και βασισμένος στον πρόσωπο του Χανκ Τσινάνσκι, του ήρωα-άλτερ έγκο του Τσαρλς Μουκόβσκι. Τύχη, ριζικό, Κισμέτ, πες τε το όπως θέλετε, μια βδομάδα μετά το πρώτο βιβλίο του ήταν ήδη στην βιβλιοθήκη μου!


 Πρώτα διάβασα τον Βρόμικο κόσμο. Τον είχα αγοράσει από το παζάρι του Βήματος 98,9 και άνηκε στη σειρά των απαγορευμένων ερωτικών αριστουργημάτων μαζί με βιβλία του Σαντ και του Λόρενς. Εν συντομία, το περιεχόμενο του ήταν κάποια επιλεγμένα διηγήματα του συγγραφέα από μια παλαιότερη συλλογή του. Το βιβλίο αυτό κατάστρεψε μονομιάς όλες τις διθυραμβικές κριτικές που διάβαζα κατά καιρούς για τον Μπουκόβσκι. Τα κείμενα ήταν στεγνά, φορτωμένα με ένα μείγμα νατουραλισμού, αρνητισμού και καλτίλας, χωρίς να υπάρχει κάτι στο τέλος των στοιβαγμένων λέξεων, χωρίς ένα επιμύθιο. Οι σελίδες γυρνούσαν όλο και πιο αργά καθώς περνούσαν οι μέρες. Αυτός ήταν ο Μπουκόβσκι, ο ανατρεπτικός συγγραφέας της υπόγειας ζωής του Λος Άντζελες, ο άνθρωπος που έγινε σύμβολο του βρόμικου ρεαλισμού; Να μου λείπει, η απογοήτευση ήταν πολύ μεγαλύτερη της αδημονίας. Θα συνέχιζα να διαβάζω Καραγάτση, αν…


 Αν στα χέρια μου δεν είχε πέσει κατά σύμπτωση το Τοστ Ζαμπόν. Ξεχασμένο σε κάτι στοίβες έπεσε στα χέρια μου λίγο πριν τις διακοπές. Το πήρα δίχως πολύ να το σκεφτώ ανάμεσα στα άλλα βιβλία που είχα μαζί μου με την σκέψη της τελευταίας εναλλακτικής και εν τέλη ήταν το πρώτο που διάβασα! Μέσα από τον μικρό Χανκ ο Μπουκόβσκι γράφει για τα παιδικά του χρόνια, την γνωριμία του με τον κόσμο και την λογοτεχνία, την διαφορετικότητα και τους γονείς του. Πιάνει κάθε τι αντιπροσωπευτικό του Αμερικάνικου ονείρου (την μεγάλη ζωή, τα χρήματα και την θεία οικογένεια) και τα κατατροπώνει μέσα σε μερικές εκατοντάδες σελίδες. Το περίεργο της όλης υπόθεσης είναι ο τρόπος που το πετυχαίνει αυτό ο συγγραφέας. Κατά την γνώμη μου, δεν διαδραματίζουν τόσο σημαντικό ρόλο οι τοποθετήσεις του γύρω από το σάπιο και άδικο αυτού του κόσμου, όσο η εικόνα ενός παιδιού που βλέπει τόσο ρεαλιστικά τον κόσμο γύρω του, που ξέρει ήδη από την τόσο τρυφερή του ηλικία ότι οι προϋποθέσεις του δεν πληρούνται για τα κριτήρια του καλού κόσμου. Το Τοστ Ζαμπόν ήταν αρκετό για να επιστρέψει ο Μπουκόβσκι στην προ Βρόμικου Κόσμου εποχή, στο πάνθεον των λογοτεχνών-φωτογράφων του σύγχρονου κόσμου.
 Ήδη στα χέρια μου βρίσκονται «Οι Γυναίκες» και «το Χόλυγουντ», μείνετε συντονισμένοι λοιπόν γιατί και άλλες Μπουκοβσκο-αναγνώσματα έχουν σειρά!

1 comment :

  1. περιμένω με αγωνία την κριτική σας για "το Χόλυγουντ" που πρόσφατα διάβασα

    ReplyDelete